Әлеуметтік желіде пікірталас тудырған Мұхтар Мағауин мен Дулат Исабековтың сұхбаттарын толық көріп шықтым. Екі классик жазушыда біраз дүниенің басын қайырған екен. Дұрыс. Айтары бар азаматтар ғой.
Дегенмен Мағауиннің айтқандары әлдеқайда тұщымды екен. Қалай десек те, Мағауин екі империяның яғни Шыңғысқан құрған ұлы қағанатпен оның ұлы Жошы қабырғасын қалаған Алтын орда жөнінде көп томдықтар жазған һәм қазақтың бүкіл тарихын түгендеп берген, ертедегі жыраулар өмірін зерттеп, айтқандарын жинап, бес ғасырға ұзартқан тамырлы сарабдал жазушы ғой. Сондай-ақ, бүгінгі қоғам, қазақы орта, өзімен қатарлас жазушылар жөнінде Мағауин атамыз өз ойын ашық айтыпты. Қазір әлеуметтік желі бетінде Мұхтар Мағауиннің айтқандарын талқылап жатқандар көп. Бірі жақтады, бірі даттады. Тұрар Рысқұловқа, Шерхан Мұртазаға, Сағат Әшімбаевқа, Әбіш Кекілбайға, Амангелді Имановқа тіл тигізді деп жатқандарда бар. Әлбетте Мағауиннің айтқандарына төрелік айту біздің құқымызға кірмейді. Әркімнің пікірі өзінде. Мағауин атаған азаматтардың ұлт тарихында өзіндік орны бар, тұлғалар. Оны ешкім жоққа шығара алмас. Айтқым келгені, ол емес. Тілге тиек етерім, біздің журналистер, блогерлер елдің құрметіне бөлеген, айтулы тұлғалардан сұхбат алған болып, «сіз жөнінде анау алай деді, сіз не деп жауап қайтарсыз» деген секілді әзәзіл сұрақтарды қойып, бір- біріне айдап салуға тырысады. Осыдан келіп, дау-дамай туады. Бір жүздің я болмаса бір рудың бетке ұстар абызы екінші бір рудың серкесі жөнінде жөйдесіз әңгіме айтса, екінші жақ тыныш отыралмасы хақ. Оларда әлеуметтік желіде қарсы жақты қаралап шыға келеді. Осыдан келіп, тыныш отырған жұрттың арасына сына қағылады. Осы дұрыс па? Жоқ. Сондықтан журналистер араға от жағатын сұрақтардан аулақ болғаны жөн-ау. Қазақтың іштен ірігенін қалап отырған сырқы күштер көп. Біз солардың жемсауына түсіп кетпейік. Былайша айтқанда, «сексеуілді сексеуілге ұрып жарадының» кебін киіп қалмайық. Керісінше, Мұхтар Мағауин, Дулат Исабаеков, Төлен Әбдіков, Әкім Тарази, Мұқтар Шаханов тб. жасы келген жазушы-ақындарымыздан сұхбат алып қалған дұрыс-ау. Ол кісілердің жасы келіп қалды. Мәңгі ешкім жоқ. Аталған жазушылардың әр қайсы ортаймас қазына, әрқайсы бір-бір дәуір, тірі тарих. Олардың айтқандары болашақ ұрпақ үшін керек. Сондықтан ол қарияларымызды бір-біріне айдап салғаннан гөрі, тәлім-тәрбиелік ғақлияларын алып қалғанымыз жөн емес пе?
Азаматхан Әміртай «Байтақ» жасылдар партиясының төрағасы
